Razem z przedszkolakami Kubą i Lenką oraz ich przyjaciółmi odkryj proste sposoby na powrót do równowagi, gdy emocje biorą górę. Poznaj historie, które pokazują, że nie ma niegrzecznych dzieci – są tylko takie, którym skończyło się paliwo, czyli energia niezbędna do radzenia sobie z rozmaitymi bodźcami. Dowiedz się, jak zmierzyć się z typowymi dla dzieci w wieku przedszkolnym trudnościami takimi jak: - marudzenie przy wychodzeniu do przedszkola, - problemy w kontaktach z dawno niewidzianymi osobami, - zazdrość o rodzeństwo, - kłótnie z rówieśnikami, - drażliwość po dniu pełnym wrażeń, - unikanie mycia rąk, - kłamanie, - kłopoty z ubieraniem się. Opowiadania uzupełnione są przez części dla dorosłych opiekunów. Powstały one we współpracy z dr Jagodą Sikorą, psychologiem dziecięcym i facylitatorką podejścia Self-Reg. Pomogą ci zrozumieć, skąd biorą się trudności dziecka, i wesprzeć najmłodszych tak, aby radzili sobie coraz lepiej i rozwijali zdolność do samoregulacji (ang. self-regulation), czyli przywracania równowagi w obliczu stresorów. Po ogromnym sukcesie książki Self-Regulation. Opowieści dla dzieci o tym, jak działać, gdy emocje biorą górę czas na nowe wyzwania i nowe wskazówki!

SŁONE ŚCIEŻKI to afirmująca życie prawdziwa historia o parze, która wyruszyła w podróż o długości 630 mil wzdłuż południowo-zachodniego Wybrzeża Wielkiej Brytanii. Ten memoir szczerze i głęboko mówi o pokonywaniu przeciwności, odkupieńczej roli wędrówki i przyrody, o przetrwaniu, domu, a przede wszystkim o miłości. W ciągu jednego strasznego tygodnia Raynor i jej mąż Moth stracili dom, w którym mieszkali przez 20 lat, oraz usłyszeli ostateczną diagnozę, która zagroziła ich wspólnej przyszłości. Z tego powodu ruszyli trasą z Somerset do Dorset, przez Devon i Kornwalię. Zniszczony wiatrem krajobraz utrudniał wędrówkę. Z małą ilością pieniędzy i bez schronienia, Raynor i Moth nieśli cały swój dobytek na plecach i obozowali na plażach i klifach. We wspomnieniach z tej wędrówki, autorka mówi dużo o drodze do odnalezienia siebie oraz demonstruje uzdrawiające moce znajdujące się w naturze i prostym akcie stawiania jednej stopy przed drugą.

Życie nastolatka nie jest łatwe. Na szczęście młodzi mają po swojej stronie Przemka Staronia! Zaczynamy drugi rok nauki w SZKOLE BOHATEREK I BOHATERÓW! Druga część bestsellerowego poradnika dla młodych ludzi, jak radzić sobie z życiem, emocjami i relacjami. Poradnika, który czyta się jak dobrą powieść. Przemek Staroń, Nauczyciel Roku 2018, psycholog i ulubiony belfer od etyki i filozofii powraca z inspirującymi miniwykładami dla młodych czytelniczek i czytelników. W swojej poprzedniej książce, nowatorskim poradniku „Szkoła bohaterek i bohaterów, czyli jak radzić sobie z życiem”, korzystając z licznych przykładów ulubionych książek, filmów, gier, komiksów i seriali, pomagał współczesnym nastolatkom odnaleźć i zrozumieć siebie, niósł duchowe wsparcie oraz zachęcał do otwartości na drugiego człowieka. W drugiej części „Szkoły bohaterek i bohaterów” Przemek Staroń proponuje wznieść się na wyższy poziom studiowania życia. Choć obie części można czytać niezależnie, książka została pomyślana w taki sposób, że stanowi rozwinięcie pierwszej części. Dotyka trudniejszych tematów, jak wstyd czy zazdrość, skupiając się na zagadnieniach związanych z budowaniem własnej wartości, rozpoznawaniem i obroną przed manipulacją, spełnianiem cudzych oczekiwań kosztem własnej autentyczności, ćwiczeniem się w asertywności. W książce nie zabraknie nawiązań do współczesnego kanonu kultury. Pojawi się tu Alicja z „Alicji w Krainie Czarów”, Pippi, bohaterowie i bohaterki z „Władcy Pierścieni”, sagi o „Harrym Potterze”, Narnii. Wystąpią również Neo z „Matriksa”, Pan Kleks, Enola Holmes i postaci z „Fantastycznych zwierząt”. Nie zabraknie też osobistych historii z życia Przemka Staronia i jego uczniów. Podobnie jak w pierwszej części, teksty dopełniają pełne fantazji i swobody ilustracje Marty Ruszkowskiej. Wszystko to sprawia, że młode czytelniczki i młodzi czytelnicy, ich rodzice i nauczyciele zyskują nie tylko przewodnik po współczesnej kulturze, ale ponownie znajdą u Przemka Staronia źródło inspiracji oraz zachęty do twórczego myślenia w poszukiwaniu swojej własnej życiowej drogi.

Nastolatki nie mają łatwo. Na każdym kroku wyzwania. Przemek Staroń przybywa ze wsparciem! Nauczyciel Roku 2018, psycholog, nauczyciel etyki i filozofii, nominowany do Global Teacher Prize, czyli „nauczycielskiego Nobla”, fan Harry’ego Pottera i klocków Lego zebrał od młodych ludzi pytania i wątpliwości, z którymi się borykają. Czy to źle być smutnym? Czy warto się zakochiwać? Jak znieść porażkę? Co się stanie, jak wyjdę przed szereg? Dlaczego wygląd jest taki ważny? Następnie odpowiedział na te pytania - opierając się na swojej wiedzy psychologicznej oraz na historiach bohaterów znanych z książek i filmów. Są wśród nich postacie z "Harry’ego Pottera", „Władcy Pierścieni”, „Stranger Things”, „Gwiezdnych Wojen” czy Avengersów. „Szkoła bohaterek i bohaterów” to poradnik psychologiczny, który czyta się jak powieść przygodową! Książkę ilustrowała Marta Ruszkowska, której poetyckie grafiki są jak materiał wprost na koszulki, torby czy tatuaże. Lektura idealna. Nie dość, że nie ma stempla od ministra edukacji, to jeszcze odsyła do fantastycznych książek, które… też go nie mają. A takie lubimy najbardziej. Wierzę, że książę Przemka pokochacie. I jeśli ktoś kogoś będzie zmuszał do jej czytania, to nie minister, a Wy. Zupełnie tak jak ja! Justyna Suchecka

Poradnik dla rodziców i wychowawców, który zainspiruje do wypracowania własnej postawy w relacji z dzieckiem. Książka podzielona jest na 3 części. W części 1 dowiadujemy się jakie są prawdziwe potrzeby dziecka. Część 2 pomoże ci uniknąć tego co może zaszkodzić relacji z dzieckiem. Część 3 zawiera wskazówki - co warto zastosować, żeby było lepiej.

Neurobiolog i psychiatra dziecięcy Daniel J. Siegel oraz pedagog Mary Hartzell napisali książkę dla rodziców, którzy chcą dowiedzieć się czegoś więcej o sobie. Autorzy pokazują, że dzięki świadomej refleksji nad własną przeszłością można znacząco poprawić swoje relacje dziećmi. Bezpieczna więź, dostrojona komunikacja, wspólny dialog - to fundamenty, które pozwalają przetrwać niejeden konflikt w rodzinie i zapewniają dziecku optymalne warunki rozwoju.

Publikacje z serii "Kreatywne książeczki terapeutyczne" są adresowane do terapeutów, pedagogów i rodziców oraz do ich pociech i podopiecznych. Stanowią doskonałe narzędzie do rozwiązywania wielu trudności wychowawczych i radzenia sobie z nieprawidłowymi dziecięcymi zachowaniami. Treści są skonstruowane w taki sposób, że pozwalają na indywidualne dostosowanie bajeczki do rzeczywistego otoczenia malucha. Dzięki temu każdy może stać się nauczycielem i terapeutą własnego dziecka. Książeczka "Tomcio rozwiązuje problemy. Sen" zawiera bajki terapeutyczne opowiadające o trudnościach z zasypianiem, strachem przed ciemnością, koszmarami sennymi, a także część poradnikową. Proponowane rozwiązania oraz opowiadania stanowią kompleksową pomoc w przezwyciężaniu dziecięcych problemów i zmartwień.[empik].

Skorzystaj z zestawu pierwszej pomocy rodzicielskiej! Przeczytaj tę książkę od deski do deski – nigdy nie wiadomo, jakiemu problemowi będziesz musiał jutro stawić czoło. Jak zbudować autorytet i go nie stracić? Jak uratować rodzeństwo przed bratobójczą walką? Jak się rozwieść, nie raniąc dzieci? Jak wprowadzić do rodziny nowego partnera? Jak ustrzec dziecko przed uzależnieniem od komputera? Jak rozmawiać o seksie? "Trudne tematy dla mamy i taty" to nie tylko poradnik poświęcony wychowaniu dzieci. To spora dawka wiedzy o sztuce życia w zwariowanym XXI wieku, który postawił przed polskimi rodzicami wyzwania, o jakich nawet nie śniło się ich rodzicom. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Ponad siedemdziesiąt tysięcy polskich dzieci objętych jest pieczą zastępczą. Mieszkają w domach dziecka i rodzinach zastępczych. Większość nie ma szans na znalezienie prawdziwego domu – są za duże, mają zbyt wiele problemów zdrowotnych, ich biologiczni rodzice nie zostali pozbawieni praw rodzicielskich. A nawet jeśli dojdzie do adopcji, nie zawsze jest to historia z happy endem. Rodzina adopcyjna mierzy się z wyzwaniami, które osobom z zewnątrz trudno sobie wyobrazić. Nie wszystkim udaje się ten ciężar udźwignąć. Marta Wroniszewska słucha historii adoptowanych dzieci – dziś już dorosłych – oraz rodziców adopcyjnych, rodzin zastępczych i dawnych wychowanków domów dziecka, zmagających się z codziennością, do której nikt ich nie przygotował. Rozmawia z osobami poszukującymi swoich biologicznych rodziców, matkami, które utraciły prawa rodzicielskie, wreszcie pracownikami instytucji i działaczami społecznymi. Osobiste dramaty przeplatają się problemami niewydolnego systemu. I choć w tej historii jest wiele głosów, najdonośniej wybrzmiewa ten, którego zwykle nie słychać – głos dzieci.

W latach 80. w Holandii rodzą się dzieci o skórze ciemniejszej, niż było to w planie. Jedną z zaskoczonych matek jest Sonja. Rok wcześniej wybiera cechy dawcy nasienia: wysoki, wykształcony, dyrektor w sektorze bankowym, żonaty, posiadający własne dzieci. Biały i przypominający jej męża. - Dzieci będą podobne do państwa, a dawca pozostanie anonimowy - uśmiecha się doktor Jan K. Kobieta rodzi dziewczynkę, później chłopca. Z początku wyglądają tak, jak Sonja sobie wymarzyła. Później ich skóra niespodziewanie ciemnieje. Po latach okaże się, że Jan K., szef kliniki w Barendrechcie, stosował innowacyjną metodę poprawiającą skuteczność zapłodnień: mieszał nasienie różnych mężczyzn. O innowacji nie mówił przyszłym rodzicom, tak jak o tym, że wymyślał dane dawców. Jedna z gazet pisze, że w dokumentacji Dawcy S., którego kartę wybrała Sonja, lekarz pominął kilka informacji. Dawca był Holendrem, ale surinamskiego pochodzenia. Pracował w banku, lecz na szeregowej pozycji. Podobno nie był wysoki, nie miał nigdy żony, przyznał za to, że cierpi na lekką postać autyzmu. Charakteryzuje się ona m.in. ograniczoną empatią i obsesyjnymi zainteresowaniami. Jednym z nich miało być dla Dawcy S. posiadanie jak największej liczby dzieci, przez 19 lat spłodził ich około 200. Kiedy po latach córka Sonji dzięki bazie DNA odnajduje swojego biologicznego ojca, okazuje się, że uważa się on za nadczłowieka, który odniósł największy ewolucyjny sukces w kraju. Cieszy go, że w puli genetycznej Holandii jeszcze długo pozostanie jego ślad. W bazie DNA rejestrują się kolejne dzieci Dawcy S., dziś już dorośli. Jednym z 200 jest Bjorn, dwudziestopięciolatek, który wpada na niecodzienny pomysł: - Odnajdę ich wszystkich. Odnajdę moich braci i siostry. [lubimyczytac.pl]

W latach 80. w Holandii rodzą się dzieci o skórze ciemniejszej, niż było to w planie. Jedną z zaskoczonych matek jest Sonja. Rok wcześniej wybiera cechy dawcy nasienia: wysoki, wykształcony, dyrektor w sektorze bankowym, żonaty, posiadający własne dzieci. Biały i przypominający jej męża. - Dzieci będą podobne do państwa, a dawca pozostanie anonimowy - uśmiecha się doktor Jan K. Kobieta rodzi dziewczynkę, później chłopca. Z początku wyglądają tak, jak Sonja sobie wymarzyła. Później ich skóra niespodziewanie ciemnieje. Po latach okaże się, że Jan K., szef kliniki w Barendrechcie, stosował innowacyjną metodę poprawiającą skuteczność zapłodnień: mieszał nasienie różnych mężczyzn. O innowacji nie mówił przyszłym rodzicom, tak jak o tym, że wymyślał dane dawców. Jedna z gazet pisze, że w dokumentacji Dawcy S., którego kartę wybrała Sonja, lekarz pominął kilka informacji. Dawca był Holendrem, ale surinamskiego pochodzenia. Pracował w banku, lecz na szeregowej pozycji. Podobno nie był wysoki, nie miał nigdy żony, przyznał za to, że cierpi na lekką postać autyzmu. Charakteryzuje się ona m.in. ograniczoną empatią i obsesyjnymi zainteresowaniami. Jednym z nich miało być dla Dawcy S. posiadanie jak największej liczby dzieci, przez 19 lat spłodził ich około 200. Kiedy po latach córka Sonji dzięki bazie DNA odnajduje swojego biologicznego ojca, okazuje się, że uważa się on za nadczłowieka, który odniósł największy ewolucyjny sukces w kraju. Cieszy go, że w puli genetycznej Holandii jeszcze długo pozostanie jego ślad. W bazie DNA rejestrują się kolejne dzieci Dawcy S., dziś już dorośli. Jednym z 200 jest Bjorn, dwudziestopięciolatek, który wpada na niecodzienny pomysł: - Odnajdę ich wszystkich. Odnajdę moich braci i siostry. [lubimyczytac.pl]