Aby stawić czoła Himalajom, potrzebna jest prawdziwa wyprawa. Ale jeszcze bardziej potrzebni są dobrzy towarzysze podróży. Zapis podróży, którą Paolo Cognetti, laureat Premio Strega za Osiem gór, odbył na krótko przed swoimi czterdziestymi urodzinami, tuż przed przejściem przez grań młodości. „W końcu pojechałem w Himalaje. Nie po to, by się wspinać na szczyty, o czym marzyłem jako dziecko, ale żeby poznawać doliny. Chciałem zobaczyć, czy jeszcze gdzieś na świecie istnieją prawdziwe pierwotne góry, ujrzeć je na własne oczy, nim i one zginą. Wyruszyłem z opuszczonych zurbanizowanych Alp i znalazłem się w najdalszym zakątku Nepalu, w małym Tybecie, który przetrwał i trwa w cieniu Tybetu wielkiego i już na zawsze utraconego. Przemaszerowałem trzysta kilometrów i przeszedłem przez osiem przełęczy leżących na wysokości ponad pięciu tysięcy metrów, nie zdobywając po drodze żadnego szczytu. Towarzyszyła mi kultowa książka, pies napotkany po drodze i paru przyjaciół: po powrocie pozostali mi przyjaciele”. Czym jest wyprawa w góry bez zdobywania szczytu? Aktem wyrzeczenia się przemocy, pragnieniem zrozumienia, krążeniem wokół sensu własnej wędrówki. Ta książka jest zapisem prawdziwej podróży ale i opowieścią o tym, że choć w górach chodzi się samotnie nawet wtedy, gdy idzie się z innymi, to poczucie oddalenia i odkrywania świata umacnia przyjaźnie.

Jako pierwszy człowiek zdobył Koronę Himalajów i Karakorum - wszystkie czternaście ośmiotysięczników świata. Dokonał tego w 1986 roku, a zdobycie kompletu szczytów zajęło mu łącznie 16 lat. W 2014 roku Messner skończył 70 lat. To dobra okazja do podsumowania życia, co też uczynił, przygotowując opowieść "O życiu". Symbolicznych 70 rozdziałów osobistej historii, w której autor staje twarzą w twarz z własną przeszłością, konfrontując siebie i czytelnika z największymi wyzwaniami, jakie przynosi życie. Messner pisze z wyczuwalnym dystansem, mówi ciszej, łagodniej - nie kończy życia, kariery, nie odrzuca zainteresowań, po prostu podsumowuje swoje 70 lat. "Książka ważna. Każdy człowiek związany z górami powinien ją przeczytać. Zawarty w niej ładunek uniwersalny spowoduje, że sięgną po nią również ludzie niemający nic wspólnego z górami." Janusz Majer, alpinista, himalaista, założyciel i były szef programu polskie himalaje [empik.com]

Opowieść o pasji, ryzyku i męskiej przyjaźni Takiego duetu jeszcze nie było. Himalaista, pierwszy zimowy zdobywca Everestu, i ekstremalny polarnik w jednej książce opowiadają o przygodach na granicy życia i śmierci, ryzyku, adrenalinie i o wyczynach, których nikt już nie powtórzy. Leszek Cichy to jeden z pierwszych polskich wspinaczy. Brał udział w najważniejszych i pionierskich wyprawach, był świadkiem i uczestnikiem podboju szczytów w złotej erze polskiego himalaizmu. Wspinał się m.in. z Wandą Rutkiewicz i Krzysztofem Wielickim. W 1980 roku jako pierwszy człowiek (wraz z Wielickim) stanął zimą na najwyższym szczycie świata - Mount Evereście. Marek Kamiński - podróżnik, zdobywca, eksplorator, rekordzista Księgi Guinnessa. Samotnie osiągnął biegun południowy. Jako pierwszy człowiek dotarł na dwa bieguny w ciągu jednego roku. W 2004 roku wspólnie z Jaśkiem Melą pokonał pieszo drogę na obydwa bieguny. W książce wspomina niezwykłe wyprawy, trudną młodość, moment, w którym podjął decyzję, by zostać podróżnikiem. Szli tam, gdzie nikt inny wcześniej nie był. Niezwykła opowieść polskich zdobywców. [ksiegarniapwn.pl]

„Niektóre kraje mają ropę, Nepal ma Everest”. Wspinacze z całego świata i lokalni przewodnicy. Kobiety i mężczyźni, profesjonaliści i amatorzy. Szukający spełnienia, sławy i pieniędzy, łamiący społeczne konwenanse. Różni ich praktycznie wszystko, a łączy jedno: marzenie o górze. Każdy ma inną historię, każdy pod Everestem znalazł się z innego powodu. Wrócą z różnymi wspomnieniami, wrażeniami, ze szczytem lub bez. A niektórzy zostaną na zboczach góry na zawsze. Co roku setki wspinaczy przybywają do Nepalu, by podjąć próbę wejścia na najwyższą górę świata. Magda Lassota postanowiła dowiedzieć się, kim są ci ludzie: co ich motywuje, o czym marzą, czego się boją. Dzięki porywającym historiom i niezwykłym fotografiom zabiera nas w świat Everestu, jakiego dotąd nie znaliśmy. Ta książka to fascynujący reportaż z dwumiesięcznego pobytu w bazie pod Everestem, na wysokości 5364 m n.p.m. To opowieść o everestowskiej gorączce, faktach i mitach, skandalach, kolejkach na szczyt i zwykłej codzienności. Także o tych, bez których to wszystko nie byłoby możliwe: Szerpach, zagranicznych przewodnikach, właścicielach agencji, lekarzach i ratownikach. To przede wszystkim opowieść o ludziach. O życiu i śmierci. Dowiedz się, czy zdobycie najwyższej góry świata to wciąż spełnianie wielkich marzeń, czy tylko czysty biznes. „To książka nie o górach, wspinaniu, zdobywaniu. To opowieść o ludziach, którzy przybyli pod Mount Everest z różnych kulturowo stron świata, by w towarzystwie Szerpów mierzyć się z najwyższą z gór. Autorka odważnie zajrzała w ich górskie i prywatne życie, szukając źródeł motywacji mierzenia się z Everestem” – Krzysztof Wielicki. „Kim są ludzie, którzy spędzają dwa miesiące w roku na wysokości prawie pięciu i pół tysiąca metrów, by pod koniec maja, w okresie dwóch-trzech dni pogody, spróbować zdobyć najwyższą górę Ziemi? Co ich motywuje? Kto im pomaga w osiągnięciu celu? Magda Lassota mistrzowsko opisuje fenomen Everestu w czasach globalnej komercjalizacji. Jej książka to także opowieść o realizacji „szalonego” pomysłu pomimo przeciwności. O zyskanym poczuciu, że „mogę może nie wszystko, ale mogę dużo” – Janusz Majer.